Βρογχοκήλη
ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΒΡΟΓΧΟΚΗΛΗ
Ως βρογχοκήλη ορίζεται κάθε διόγκωση του θυρεοειδούς αδένα. Η βρογχοκήλη ονομάζεται απλή ή μη τοξική όταν δεν παράγονται σε περίσσεια θυρεοειδικές ορμόνες. Εάν η βρογχοκήλη είναι υπεύθυνη για την παραγωγή ορμονών τότε καλείται τοξική.
Ένας άλλος διαχωρισμός των βρογχοκηλών είναι σε διάχυτη και οζώδη.
Διάχυτη είναι εκείνη που αναπτύσσεται στο σύνολο του αδένα χωρίς να δίνει την αίσθηση κατά την κλινική εξέταση ιδιαίτερης σκληρίας και χωρίς να αποκαλύπτεται η ύπαρξη κάποιου όζου.
Στην οζώδη η διόγκωση του αδένα δεν είναι ομότιμη, αλλά αφορά συγκεκριμένες περιοχές και ψηλαφούνται όζοι.
Σε ότι αφορά τη συχνότητα των βρογχοκηλών αναφέρονται τα εξής στοιχεία:
Η σποραδική βρογχοκήλη είναι η πιο συχνή μη τοξική βρογχοκήλη στις ΗΠΑ. Η επίπτωση της υπολογίζεται στη Ν. Αμερική σε 5%. Μελέτες καταδεικνύουν πως σε ιωδοπενικές περιοχές 40% του πληθυσμού θα αναπτύξει ενδημική βρογχοκήλη και 30%-50% του συνόλου θα εκδηλώσουν υποθυρεοειδισμό. Η τοξική οζώδης βρογχοκήλη ευθύνεται για το 15%-30% των περιπτώσεων υπερθυρεοειδισμού στις ΗΠΑ και οι ασθενείς είναι συνήθως μεγαλύτεροι των 50 ετών. Οι βρογχοκήλες είναι συχνότερες στις γυναίκες παρά στους άντρες. Η θνητότητα τους σχετίζεται με τη συμπτωματολογία του υπερθυρεοειδισμού και τη θυρεοτοξίκωση.
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΒΡΟΓΧΟΚΗΛΗΣ
• Το πιο γνωστό παγκοσμίως αίτιο ανάπτυξης βρογχοκήλης είναι η ένδεια ιωδίου. Το στοιχείο αυτό είναι βασικό συστατικό της θυροξίνης επομένως σε έλλειψη του παράγεται λιγότερη ποσότητα ορμόνης. Ωστόσο σε σποραδικές μορφές η αιτία συνήθως παραμένει αδιευκρίνιστη.
• Φάρμακα όπως η προπυλ-θειοουρακίλη, το λίθιο και η φαινυλβουταζόνη ενοχοποιούνται.
• Βρογχοκηλογόνες τροφές όπως λαχανικά του γένους Brassica όπως το λάχανο.
• Περιβαλλοντικοί παράγοντες όπως διάφοροι εστέρες που περιέχονται σε coal, shale mines.
• Ακτινοβολία κατά την παιδική και ηλικία στο κεφάλι και στον τράχηλο.
• Σωματικές μεταλλάξεις του υποδοχέα της TSH. H αναφερόμενη συχνότητα τους κυμαίνεται παγκοσμίως από 10%-80%. Υψηλότερη συχνότητα παρατηρείται σε ένδεια ιωδίου.
• Δυσορμονογένεση. Διαταραχές στο μονοπάτι της σύνθεσης των θυρεοειδικών ορμονών έχει κληρονομικό υπόβαθρο.
ΤΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΕΧΕΙ
Μη τοξική βρογχοκήλη
Η συμπτωματολογία της μη τοξικής βρογχοκήλης καθορίζεται από το μέγεθος της και συνεπώς από την πίεση γειτονικών οργάνων.
• Ο ασθενής προσέρχεται εξαιτίας διόγκωσης στην περιοχή του τραχήλου.
• Δύσπνοια και βήχας εξαιτίας πίεσης στης τραχείας.
• Βράγχος φωνής.
• Δυσφαγία από πίεση του οισοφάγου.
• Σπάνια αιμορραγία.
Τοξική βρογχοκήλη
• Θυρεοτοξικά συμπτώματα. Στην πλειοψηφία τους οι ασθενείς παρουσιάζουν εικόνα υπερθυρεοειδισμού. Συγκεκριμένα παραπονούνται για δυσανεξία στη ζέστη, τρόμο, απώλεια βάρους, αύξηση της όρεξης, διάρροιες.
• Τα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας μπορεί να παρουσιάζουν λιγότερο τυπικές εκδηλώσεις όπως: ανορεξία, διαταραχές από το νευρικό και καρδιαγγειακό σύστημα.
• Πιεστικά συμπτώματα. Οι μεγάλου μεγέθους βρογχοκήλες προκαλούν δυσφαγία, δύσπνοια, δυσκαταποσία.
• Κάποιοι ασθενείς παραμένουν ασυμπτωματικοί.
ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΔΙΑΓΝΩΣΗ
Η διάγνωση των βρογχοκηλών τίθεται από την κλινική εξέταση και επιβεβαιώνεται από τα υπερηχογραφικά ευρήματα.
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΒΡΟΓΧΟΚΗΛΗΣ
Η θεραπευτική αντιμετώπιση της βρογχοκήλης δεν είναι ενιαία αλλά καθορίζεται από παράγοντες όπως το είδος (τοξική, μη τοξική) , το μέγεθος της και τα συμπτώματα που προκαλεί.
Σε κάποιες λοιπόν περιπτώσεις όπως στην τοξική διάχυτο βρογχοκήλη προτιμάται αρχικά η φαρμακευτική αγωγή.
Ενδεικτικά κάποιες από τις ενδείξεις επεμβατικών τεχνικών είναι:
• Αποτυχία της φαρμακευτικής αγωγής
• Μεγάλη βρογχοκήλη που προκαλεί πιεστικά φαινόμενα
• Παρενέργειες κατά τη διάρκεια της φαρμακευτικής αγωγής όπως ακοκκιοκυτταραιμία.
• Επιδείνωση εξόφθαλμου παρά τη φαρμακευτική αγωγή